سم ‏اللَّه ‏الرّحمن ‏الرّحيم‏

خداوند متعال را سپاسگزاريم كه به ملت عظيم‏ الشأن ايران توفيق انتخاب جمعى از نخبگان و زبدگان ملت را عنايت فرمود و مجلس مبارك خبرگان، طبق اصل يكصدوهفتم قانون اساسى، براى دومين بار با تأييدات الهى و توجهات حضرت ولی ‏اللَّه‏ اعظم(روحی ‏فداه) تشكيل گرديد.

مجلس فعلى اين كمبود بزرگ را دارد كه از انفاس قدسيه و ارشادات حكيمانه ‏ى حضرت امام خمينى(قدّس ‏سرّه) كه چون زلال رحمت الهى، به جان و دل نازل می ‏شد و فروغ هدايت و معرفت را در محفل خاص و عام می افروخت، محروم است. اين حرمان را پس از توكل به خداوند(جلّ ‏وعلا) و استمداد از تفضلات ولی ‏عصر(عجّل ‏اللَّه ‏فرجه)، بايد با احساس مسؤوليتِ مضاعف و تلاش و مجاهدت روزافزون از سوى همه‏ ى آحاد مسؤولين نظام، بخصوص مركز با عظمت و حساسى چون مجلس محترم خبرگان، تا آن‏جا كه ممكن است، جبران كرد.

اين مجلس محترم كه مجمع گروهى از علماى بزرگ و مجتهدين و برجستگانِ در آگاهى و تعهد اسلامى و انقلابى است، حساسترين وظايف را در نظام جمهورى اسلامى برعهده دارد و ضامن بقا و استمرار نظام اسلامى در خطيرترين لحظات است و طبيعى است كه محل اميد ملت و همه‏ ى دوستداران انقلاب و نيز مورد بغض و طمع دشمنان و بدخواهان باشد. اين معنى بايد موجب شود كه منتخبين محترم ملت و قبول كنندگان اين امانت عظيم، در نهايت هوشيارى و آمادگى و با اعتماد به وعده‏ هاى الهى، در اين سنگر مقدس به وظيفه‏ ى مهم خود پرداخته و كيد دشمنان و وسوسه‏ ى خناسان را باطل سازند.

نظام مقدس اسلامى، با استقامت و پافشارى بر اهداف والاى الهى و استمرار مجدانه ‏ى خود بر صراط مستقيم انبيا و اوليا و ايستادگى در حمايت از مظلومين و ستيزه با ستمگران و مجاهدت در راه قسط و عدل اسلامى و نهراسيدن از تهديدها و فشارها و لطماتى كه در اين راه از سوى نظام سلطه‏ ى جهانى بر او وارد آمده، توانسته است فروغ اميد را در دل محرومان و زجركشيدگان در سراسر جهان برافروزد و زنده نگهدارد و به آنان شجاعت و قدرت اقدام ببخشد.

چهره ‏ى دنياى امروز، بوضوح با آنچه در روزگار پيش از ظهور دولت اسلامى بود، متفاوت است و جهان، دورانى حساس و در حال تبديل از دوره ى به دوره‏ ى ديگر را می ‏گذراند. شك نيست كه ايمان اسلامى و عمل صالح بر اساس آن، می ‏تواند نقش بزرگى در اين تغيير و تبديل ايفا كند و ساختار زندگى بشر را به سمت صلاح و كمال سوق دهد و بنابراين، چشم جهانى به سوى جمهورى اسلامى است كه پرچم معزز اسلام را با دستهاى نيرومند اين ملت بزرگ و بی ‏نظير و با فداكاريهاى بسيار و با خون شهداى بی‏شمار، برافراشته نگاهداشته و اقتدار ايمان و عجز جهاندارانِ دنياطلب را به همه نشان داده است. وظيفه‏ ى ما آن است كه با پايدارى خود در مقابله با تهديد و تطميع سلطه ‏گران، اين پرچم را همچنان برافراشته نگه داشته، از هيچ فداكارى‏يى دريغ نكنيم، تا بتوانيم نقش و مسؤوليت تاريخی ‏يى را كه برعهده‏ ى ما در اين برهه از زمان گذارده شده است، به بهترين وجه ايفا كنيم. بديهى است كه مسؤوليت و تكليف رهبرى در اين عرصه از همه سنگينتر است و خبرگان محترم با توجه به اين حقيقت است كه بايد مسؤوليت خود را در تشخيص و تعيين و اعانت رهبر در هر دوره انجام دهند.

اكنون مدنيت بشرى شاهد آن است كه كشورى با نظام ولايت فقيه - يعنى حاكميت دين و تقوا - اداره می ‏شود. اين، براى بشريت كه انواع نظامهاى بشرى را آزموده و در هيچيك درمان دردهاى اساسى خود را نيافته، آزمايشى مهم و تعيين‏ كننده است. همه ‏ى ما بايد به ياد داشته باشيم كه اگر اين نظام مقدس بتواند جسم و جان انسانهاى تحت قدرت خود را به آرامش و آسايش برساند، فقر و جهل و بی ‏ايمانى و تبعيض و بی ‏عدالتى را ريشه‏ كن كند و در صحنه‏ ى جهانى، با اين دردهاى مزمن بشر به مبارزه برخيزد، بزرگترين خدمت را به تاريخ انسانيت عرضه كرده و راهى تازه به روى آنان گشوده است. اين كار، مستلزم آن است كه از رهبر تا مسؤولانِ طراز اول و تا آحاد مسؤولان، هريك بر حسب مراتب مسؤوليت خود، لحظه‏ يى از مجاهدت باز نايستند و هيچ تهديدى را مانع راه خود ندانند و به هيچ وسوسه ‏يى تسليم نشوند. اين حقيقت نيز اهميت كار خبرگان منتخب ملت را بيشتر هويدا می سازد و بار امانتى را كه بر دوش گرفته‏اند، سنگينتر می ‏كند.

از خداوند متعال، با ابتهال و تضرع درخواست می ‏كنم كه ما را مشمول هدايت و عنايت و حمايت خود قرار دهد و دست قدرت خود را مانند همه ‏ى دوران دوازده ‏ساله ‏ى گذشته، پشتيبان اين نظام و اين ملت سازد و ما را متمسك به حبل متين و كهف حصينِ ولايت رسول اعظم و اهل‏بيت مكرّم(صلوات‏ اللَّه ‏عليهم) و مشمول ادعيه ‏ى زاكيه‏ ى حضرت ولىّ‏ اللَّه اعظم(روحی فداه) قرار دهد و رحمت و فضل خود را بر تربت پاك قائد معظم و رهبر عظيم‏ الشأن انقلاب، حضرت امام خمينى (قدّس ‏سرّه) نازل سازد.

والسّلام عليكم و رحمةاللَّه - يكم اسفند 1369 - سيّد على خامنه ‏اى‏